ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ | 12-14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 | ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ
RUSSIAN REVOLUTION CONGRESS | Athens, Greece, 12-14 April 2019 | LAW SCHOOL OF ATHENS
Η Ρωσία είναι η χώρα όπου σχηματίστηκε το «κλασσικό» ολοκληρωτικό καθεστώς. Ήταν αναπόφευκτη η νίκη των ολοκληρωτικών δυνάμεων εκεί; Ποιες ήταν οι εναλλακτικές επιλογές σε αυτήν την πορεία των εξελίξεων; Πώς, συγκεκριμένα, εγκαθιδρύθηκε το σύστημα αυτό στη Ρωσία;
Η γενική ιδέα της ανάλυσης του Τσαγιάνοφ, που προσέλκυσε την προσοχή στη σύγχρονη εποχή, ήταν η απεικόνιση των οικογενειακών αγροκτημάτων των χωρικών ως ένα οικονομικό πρότυπο που διαφέρει απ’ την καπιταλιστική γεωργία, ακόμη και μέσα σε ένα περιβάλλον που εμφανώς κυριαρχείται απ’ τον καπιταλισμό (και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως φεουδαρχικό ή ημι-φεουδαρχικό, επειδή είναι μη-καπιταλιστικό). Η αναλυτική προσέγγιση που προτάθηκε ήταν να ξεκινήσει η εξέταση της γεωργίας των χωρικών “από τα κάτω”, δηλαδή από την επιχειρησιακή λογική των οικογενειακών εκμεταλλεύσεων και όχι από τις εθνικές και διεθνείς ροές πόρων, αγαθών και ζήτησης.
Στο βαθμό που οι ιδέες παίζουν κάποιο ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας – και, στην τελική ανάλυση, παίζουν τεράστιο ρόλο – η Μπολσεβίκικη ιδεολογία (και με αυτή, η Μαρξιστική ιδεολογία που κρύβεται πίσω της) ήταν ένας καθοριστικός παράγοντας για τη γέννηση της Ρωσικής γραφειοκρατίας.
Εντούτοις δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Ρώσοι αγρότες κατά τη χρήση των αδιαίρετων λειμώνων έχουν εφαρμόσει ήδη τον συλλογικό τρόπο εργασίας, και ότι η εξοικείωσή τους με τις σχέσεις του αρτέλ θα τους διευκολύνει πολύ τη μετάβαση από την επιμερισμένη στη συλλογική καλλιέργεια, ότι [περαιτέρω] η φυσική ιδιοσυστασία του ρωσικού εδάφους είναι άκρως πρόσφορη για μια συνδυασμένη εκμηχανισμένη επεξεργασία σε μεγάλη κλίμακα.
Δεν υπήρχε ούτε «επιστημολογική ρήξη» στη σκέψη του Μαρξ, ούτε παρακμή ή υποχώρηση, αλλά σταθερός μετασχηματισμός, άνισος, όπως συμβαίνει σε αυτές τις διαδικασίες. Η τελευταία δεκαετία του ήταν ένα διανοητικό άλμα, το οποίο διέκοψε ο θάνατός του. Ο Μαρξ ήταν τόσο άνθρωπος της διανόησης όσο και άνθρωπος του πάθους για κοινωνική δικαιοσύνη, ένας επαναστάτης που προτιμούσε τους επαναστάτες από τους δογματικούς οπαδούς.
Εισαγωγικό σημείωμα των μεταφραστών: το παρακάτω κείμενο παρουσιάζει συνοπτικά τις θέσεις του Ρώσου ιστορικού Βίκτορ Κοντράσιν σχετικά με τον λιμό του 1932-33 στην Ουκρανία και γενικότερα σε περιοχές της ΕΣΣΔ. Αφορμή για τη συγγραφή του στάθηκε η έντονη κριτική που...
Δεν μπορούμε να ξεγελάσουμε την ιστορία. Οι τάσεις αφομοίωσης των αποκλίσεων επί των αρχών στο εσωτερικό ενός κόμματος, όπου επικρατεί «ενότητα», είναι μάταιες. Η ιστορία όμως κρίνει από τα αποτελέσματα και όχι από τις καλές αλλά αφελείς προθέσεις. Μία τακτική χωρίς σταθερή κατεύθυνση ίσως να ήταν παροδικά ωφέλιμη, εάν οι αριστεροί μπολσεβίκοι, μετά από συζητήσεις αναφορικά με την καταστροφική πολιτική της σοβιετικής εξουσίας, δεν αντλούν πολιτικά συμπεράσματα. Ποιος ξέρει; Ίσως τα τραγικά γεγονότα της 6ης και της 7ης Ιουλίου* να οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτική απραξία αυτής της πτέρυγας των μπολσεβίκων.
Ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα εδώ και πολύ καιρό ανάμεσα στους σοσιαλδημοκράτες και τους σοσιαλεπαναστάτες είναι το εάν η επανάσταση μπορεί να βρει στην τάξη των αγροτών έναν πιστό σύμμαχο και το εάν αυτή η τάξη μπορεί να αποβεί η βάση μιας κοινωνικής επανάστασης.
Οι διιστάμενες θέσεις των οποίων η αντίθεση προκάλεσε αυτή τη συζήτηση, είναι θα λέγαμε, ενσαρκωμένες στην πολιτική των δύο κύριων κομμάτων της κοινωνικής επανάστασης, των μπολσεβίκων και των σοσιαλεπαναστατών της αριστεράς.
Έφτασε η στιγμή να στείλουμε τον Τρότσκι εκεί που ήθελε να στείλει τον Μαρτόφ, μια από τις πιο ευγενικές φυσιογνωμίες της Ρωσικής Επανάστασης; Ο μπολσεβικισμός δοκιμάστηκε και το 1989 η ιστορία του έστειλε τον λογαριασμό. Σήμερα ήρθε η ώρα να δοκιμαστεί η άλλη άποψη∙ ένα ιστορικό ρεύμα που ξεκινάει από τον Όουεν και το κίνημα στο οποίο έδωσε το όνομά του, τον Προυντόν και τον Μαρξ. Το ρεύμα αυτό περιλαμβάνει τα εργατικά συμβούλια, τους συνεταιριστές και τους κοινοτιστές. Τους ναρόντνικους, τον Μαριατέγκι και τον Καραβίδα∙ τη Λούξεμπουργκ, τον Πάνεκουκ και τον Κορς∙ τον Κροπότκιν. Διεκδικεί την κομμούνα, τη Ρωσική Επανάσταση, την Ισπανική και την Ελληνική.
Ο θρύλος του Λένιν πλέον μου φάνηκε ως ένα μεγάλο ψέμμα, σχεδιασμένο για να συγκαλύψει τα εγκλήματα της γραφειοκρατίας.
«Για να καταστρέψεις την τυραννία της γραφειοκρατίας, που χτίστηκε από τα δικά σου χέρια, Λένιν, θα έπρεπε να καταστρέψεις τον μύθο της αλάθητης σοφίας του προλεταριάτου. Την ώρα του μέγιστου κινδύνου , αντί να προσφέρεις το χέρι σου στο προλεταριάτο, το τράβηξες προς τα κάτω.
Για πρώτη φορά οι Μπολσεβίκοι υποχρεώθηκαν από τους αναρχικούς να καταστείλουν μια διαφωνούσα δύναμη μια μειονότητα μέσα στην επανάσταση. Οι συναισθηματικοί επαναστάτες θα είχαν διστάσει. Αλλά ποιά θα ήταν η συνέπεια;
Η Εξέγερση Της Κροστάνδης Την 1 του Μάρτη ,1921,η ναυτική βάση της Κροστάνδης στο νησί Κοτλίν, κάπου 25 μίλια έξω απ’ τις ακτές τις Πετρούπολης, υιοθέτησε ένα πρόγραμμα πολιτικών κι οικονομικών αιτημάτων που συνίστατο σε 15 θέσεις-ένα πρόγραμμα που βρισκόταν σε φανερή...
Ήταν σχετικά εύκολο (σ.μ. για τους Μπολσεβίκους) να εκκαθαριστούν οι μικροί, αδύνατοι πυρήνες των Αναρχικών στις πόλεις, αλλά τα πράγματα ήταν διαφορετικά στην Ουκρανία, όπου ο αγροτοπρολετάριος Νέστορας Μάχνο είχε δημιουργήσει μια ισχυρή αναρχική οργάνωση αγροτών,...
Κείμενο της Εμμα Γκόλντμαν γραμμένο το 1918 που εξυμνεί τους μπολσεβίκους θεωρώντας τους “αναρχικούς στην πράξη”
Εκδρομή στον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών και ξενάγηση στο Μουσείο.
19:30 Παρουσίαση του βιβλίου “Ο άλλος Μαρξ” του Έτορε Τσινέλα από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθήνας.
Παρασκευή 12/4
Ξενάγηση στην Αρχαιολογικό / Επιγραφικό Μουσείο.
Προβολή της ταινίας “Η μεγάλη ουτοπία” του Φώτου Λαμπρινού. Νομική σχολή 21:30
Σάββατο 13/4
Ξενάγηση στο Μουσείο Μπενάκη – Λαογραφικό.
Κυριακή 14/4
Ξενάγηση στο Ακρόπολη – Αρχαία Αγορά – Πλάκα
Δευτέρα 15/4
Επίσκεψη και ξενάγηση στο Ναό του Ποσειδώνος στο Σούνιο.
Ως πρῶτον σύμπτωμα τῶν ἐπαναστατικῶν κινημάτων, τῶν παραγαγόντων τὴν ἐπὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ Β′...
