Category: Σοσιαλεπαναστάτες

Το ΚΣΕ απέτυχε γιατί δεν στάθηκε στο ύψος των ιστορικών προκλήσεων της εποχής και των επιθυμιών των επαναστατημένων μαζών. Ο Α. Ρ. Γκοτς, 20 χρόνια αργότερα, στη φυλακή δίκαια αναφώνησε ότι οι εσέροι και μενσεβίκοι το 1917 θύμιζαν «<….> τον ανθυπασπιστή του ανέκδοτου που ισχυρίζονταν ότι όλος ο λόχος έχει λάθος βηματισμό και μόνο αυτός βηματίζει σωστά, οι εσέροι και οι μενσεβίκοι επέμεναν πεισματικά στην ορθότητα της πολιτικής τους γραμμής παρά τα προφανή γεγονότα. Ο Νταντόν στη Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση έλεγε πως [πρέπει] να είμαστε σε θέση όχι μόνο να οδηγούμε το λαό, μα και να τον ακολουθούμε ανά πάσα στιγμή.

Το προηγούμενο κείμενο των Σοσιαλεπαναστατών της αριστεράς που δημοσιεύσαμε υπερασπιζόταν θερμά «την τρομοκρατία σαν μέσο επαναστατικής δράσης». Το κείμενο που ακολουθεί καταγγέλλει με σφοδρότητα την επαναφορά της ποινής του θανάτου. Και τα δύο είναι γραμμένα από τον ίδιο συγγραφέα –τον A. Schreider– τον Ιούλιο του 1918.

Θεωρούμε ότι η ειρήνη του Μπρεστ-Λιτόβσκ [Brest-Litovsk] είναι μια αντεπαναστατική και ολέθρια για την παγκόσμια Επανάσταση πράξη. Άμβλυνε τις κοφτερές αιχμές στα βέλη μας∙ έπνιξε τα βροντερά μας καλέσματα, έχυσε στο νέκταρ που μεθούσε τους λαούς με τη λαμπρή δίψα της ελευθερίας το δηλητήριο της αδυναμίας, της ταπεινοφροσύνης και της παθητικότητας μπροστά στη δύναμη της γροθιάς.

Και αν αυτή η πάλη, αυτή η αιματοβαμμένη πάλη, έβαζε σε δυσκολίες, αποκλειστικά, κόμματα, μικρές ομάδες διανοούμενων η επιτροπές, η επανάσταση θα μπορούσε να είχε προχωρήσει με πόνο, αλλά παρ όλα αυτά να προχωρήσει δίπλα από αυτό το εμπόδιο που υψώνονταν μπροστά στο δρόμο της. Αλλά η τεράστια εμβέλεια, η κοινωνική εμβέλεια αυτής της πάλης έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι η σύγκρουση έγινε μεταξύ δύο κομμάτων με τα οποία συνδέονται οι μάζες και που εκπροσωπεύουν τα πιο ενεργά στρώματα της τάξης των εργατών.