Περίπου 2000 άτομα συμμετείχαν την Πέμπτη 9/7/2020 στην πορεία ενάντια στην ποινικοποίηση των διαδηλώσεων στη Θεσσαλονίκη, στη δεύτερη πορεία μέσα σε διάστημα 3 ημερών στην πόλη. Συμμετείχε το σύνολο των οργανώσεων της ριζοσπαστικής αριστεράς, οι περισσότερες αναρχικές/αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες, σωματεία και φοιτητικοί σύλλογοι. Η Κατάληψη Terra Incognita, η Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά, ο ΕΚΧ Σχολείο, η Αναρχική Ομοσπονδία (κι οι συλλογικότητές της ΕΠΘ και ΑΣ Pueblo), η ΑΣ Άνω Θρώσκω και η ΕΣΕ Θεσσαλονίκης συγκρότησαν κοινό μπλοκ. Καλέσματα είχαν επίσης ο Τοπικός Συντονισμός της ΑΠΟ/ΟΣ, η κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ κι η Αντιεξουσιαστική Κίνηση.
Η οργανωμένη περιφρούρηση των αναρχικών μπλοκ έδιωξε από τη συγκέντρωση του αγ. Βενιζέλου τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Στην κατάληξη της πορείας στο υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης κι ενώ η περιφρούρηση των αναρχικών αποχωρούσε, μια διμοιρία των ΜΑΤ τους επιτέθηκε απρόκλητα με πρόσχημα κάποια πλαστικά μπουκάλια που είχαν πεταχτεί στην απέναντι τράπεζα λίγα λεπτά πριν. Επικράτησε ένταση για αρκετή ώρα που έληξε δίχως προσαγωγές ή συλλήψεις. Ο υπερβάλλων ζήλος των ΜΑΤ μας προδιαθέτει για τα γεγονότα που θα ζήσουμε στο άμεσο μέλλον καθώς με τον καινούργιο νόμο αυτοί καθίστανται οι απόλυτοι ελεγκτές της νομιμότητας ή μη μιας διαδήλωσης.
Εν μέσω πανδημίας και καλοκαιριού η κυβέρνηση πέρασε έναν νόμο που ουσιαστικά είναι μια αυστηρότερη παραλλαγή του χουντικού νόμου του 1971 για τις διαδηλώσεις. Καταργείται έτσι με αυτόν τον τρόπο ένας από τους βασικούς πυλώνες της μεταπολιτευτική αστικής δημοκρατίας που ήταν μια σχετική ελευθερία των συγκεντρώσεων. Η κυβέρνηση όμως φαίνεται να ξεχνάει 3 βασικά πράγματα. Πρώτο, ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχει μια μακρά ιστορία αγώνων και ποτέ δε φοβηθήκαμε τις απαγορεύσεις. Ο Μάης του ’36, οι διαδηλώσεις μέσα στην Κατοχή, οι διαδηλώσεις μέσα στη Χούντα κι οι εξεγέρσεις της Νομικής και του Πολυτεχνείου το 1973, μέσα σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες από τη σημερινή το αποδεικνύουν. Δεύτερο, ότι στις εκρηκτικές κοινωνικές συνθήκες που δημιουργούνται από τη νέα κρίση που επιτάχυνε η πανδημία, με την πείνα να απειλεί εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και με τη βίαιη επίθεση στην ίδια την έννοια των κοινωνικών αγαθών (παράδειγμα η χθεσινή έξωση ηλικιωμένων από το σπίτι τους με αστυνομικούς να σπάνε την πόρτα και να κάνουν 2 συλλήψεις) είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η κοινωνική βάση θα αντιδράσει. Τρίτο, όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν μια εξουσία που βασίζεται αποκλειστικά πάνω στη βία είναι καταδικασμένη να πέσει. Όταν η συναίνεση σπάει, η καταστολή εξοργίζει αντί να φοβίζει τους ανθρώπους. Η συναίνεση που υπάρχει μέχρι τώρα είναι αγορασμένη με τα εκατομμύρια που δόθηκαν απλόχερα στα ΜΜΕ. Η σκληρή πραγματικότητα όμως έχει την τάση να διαλύει καμιά φορά τις ψευδαισθήσεις της θεαματικής δημοκρατίας. Η πορεία ενάντια στην ποινικοποίηση των διαδηλώσεων στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα είναι μια αρχή. Εδώ θα είμαστε και θα δούμε.