Όσοι χάνονται στην φωτιά του αγώνα δεν πεθαίνουν ποτέ.
Αναδημοσίευση από Athens Indymedia.
Στις 31/10, ο αναρχικός Κυριάκος Ξυμητήρης σκοτώνεται από έκρηξη σε διαμέρισμα στους Αμπελοκήπους
Για τον σύντροφο μας,οι μόνες και οι μόνοι που μπορούμε να μιλήσουμε, είμαστε εμείς. Όλοι και όλες εμείς που βρεθήκαμε μαζί του σε συνελεύσεις, δράσεις, πορείες, συγκρούσεις.
Ο Κυριάκος ήταν για χρόνια αδιάλειπτα παρών σε εγχείρηματα αλληλεγγύης κρατουμένων, στο αντιπολεμικό-Διεθνιστικό κίνημα, σε δρασεις για την υπεράσπιση της γειτονιάς των Εξαρχείων, στους αγώνες εντός των πανεπιστημίων,στην υπεράσπιση των απελευθερωμένων χώρων των καταλήψεων και σε κάθε κοινωνικό και ταξικό αγώνα. Δωσμένος σε αυτούς,πάντα με τη διάθεση να ανακαλύψουμε μαζί τις πιο εξεγερσιακές τους προεκτάσεις. Δεν υπερασπιζόταν απλά θεωρητικά τον πολύμορφο αγώνα προς την κοινωνική απελευθέρωση,αλλά αποτέλουσε την πιο αληθινή του ενσάρκωση.
Ο σύντροφός Κυριάκος επέλεξε να πολεμήσει μέχρι τέλους μαχόμενος με όλα τα μέσα τον κόσμο της εξουσίας, το κράτος, το κεφάλαιο, τον ρατσισμό, την πατριαρχία. Επέλεξε να αγωνιστεί από την πλευρά των καταπιεσμένων και των εξεγερμένων για έναν καλύτερο κόσμο, για έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας.
Η απώλειά του αφήνει ένα τεράστιο κενό στην οικογένεια και τους φίλους του, στους συντρόφους και στις συντρόφισσες που βρέθηκαν κοντά του, αλλά και στον αγώνα τον ίδιο, τον οποίο σημάδεψε τόσο με τη στάση του όσο και με τα λόγια του.
Ο αναρχικός αγωνιστής Κυριάκος Ξυμητήρης ήταν ένας από εμάς. Την μνήμη του θα την υπερασπιζόμαστε και θα την διαφυλάξουμε για πάντα στις καρδιές μας και σε κάθε στιγμή του αγώνα μας.
“Γνωρίζω ότι δεν τους υπολογίζετε γιατί η Αυλή είναι οπλισμένη, σας ικετεύω όμως να μου επιτρέψετε να σας αναφέρω ότι πρέπει να τους υπολογίζετε πολύ, κάθε φορά που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι το παν. Να σε ποιο σημείο βρίσκονται: κι αυτοί αρχίζουν να μην υπολογίζουν τα στρατεύματά σας γιατί το κακό είναι ότι η δύναμή τους υπάρχει μέσα στη φαντασία τους και μπορεί να ειπωθεί με απόλυτη σιγουριά ότι, εν αντιθέσει προς όλα τα άλλα είδη ισχύος, όταν φτάσουν σ’ ένα ορισμένο σημείο, μπορούν να κάνουν ό,τι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν.”
Σύντροφε,θα τα ξαναπούμε στους δρόμους της φωτιάς εκεί όπου θα ζεις για πάντα…
Μαριάννα γερά ως την λευτεριά
Τιμή για πάντα στον αναρχικό σύντροφο Κυριάκο Ξυμητήρη
Αλληλεγγύη σε όλα τα άτομα που διώκονται για την υπόθεση
αναρχικοί/αναρχικές – κομμουνιστές/κομμουνίστριες
Those lost in the fire of struggle never die
On the 31st of October, anarchist Kyriakos Ksimitiris was killed by anexplosion in an apartment in Ampelokipoi area in Athens, Greece.The only ones who can talk about our comrade are all of us who stoodbeside him in assemblies, actions, demos, and clashes.For many years, Kyriakos had been incessantly present in groups ofsolidarity to prisoners; in the antiwar-internationalist movement; inactions to defend the neighborhood of Exarchia; in struggles in theuniversities; in the defense of squats and in every social and classstruggle. He was dedicated to it, always willing to explore together itsmost rebellious aspects. He wasn’t simply defending the struggle by allmeans for social liberation from a theoretical perspective, he trulyincarnated it. Comrade Kyriakos chose to fight until the end, by all means, against theworld of power, state, capital, racism, patriarchy. He chose to fight onthe side of the oppressed and the revolted, for a better world; for aworld of solidarity, equality, freedom.His loss creates a huge void for his family and friends, his comradeswho stood beside him; a void also for the struggle, to which he left hismark by his attitude and words.Anarchist Kyriakos Ksimitiris was one of us. We will defend andsafeguard his memory forever in our hearts and in every moment of ourstruggle.
“I know you despise them because the Court is so well armed, but let metell you that they are so confident of their power that they feel theirimportance. They are come to that pass that they do not value yourforces, and though the evil is that at present their strength consistsonly in their imagination, yet a time may come when they may be able todo whatever they now think it in their power to do.”
Comrade, we will meet again in the streets of fire where you will liveforever…
Strength to our injured comrade Marianna until liberationHonor to the anarchist comrade Kyriakos KsimitirisSolidarity with all those persecuted for the same case
anarchists – communists
(FR) Ceux qu’on perd dans le feu de la lutte ne meurent jamais
Ceux qu’on perd dans le feu de la lutte ne meurent jamais
Le 31 octobre 2024, l’anarchiste Kyriakos Ksimitiris est tué suite à uneexplosion dans un appartement dans la région d’Ampelokipi, à Athènes,Grèce.Les seul.e.s qui peuvent parler de notre compagnon, c’est nous ;tout.e.s ceux et celles qui ont partagé avec lui des assemblés, desactions, des manifs, des affrontements.Kyriakos a été incessamment présent, pendant des années, dans desgroupes de solidarité aux prisonniers ; dans le mouvement anti-guerre –internationaliste ; à des actions pour la défense de la régiond’Exarchia ; aux luttes dans les universités ; à la défense des squatset dans toutes les luttes sociales et de classe. Il a été dédié à cesluttes, toujours motivé d’explorer en commun leur aspects les plussubversifs. Il ne défendait pas simplement au niveau théorique la luttepar tous les moyens pour la libération sociale, il en était sa véritableincarnation. Notre compagnon Kyriakos a choisi de se battre jusqu’au but, luttant partous les moyens contre le monde du pouvoir, l’État, le capital, leracisme, le patriarcat. Il a choisi de lutter aux côtés des oppressés etdes révoltés pour un meilleur monde, pour un monde de solidarité,d’égalité, de liberté.Sa perte laisse un vide énorme pour sa famille et ses ami.e.s, pour sescompagnon.ne.s qui l’ont croisé, mais aussi pour la lutte elle-même,qu’il a marqué tant avec son attitude qu’avec ses mots.L’anarchiste Kyriakos Ksimitiris était un parmi nous. Nous allonsdéfendre et sauvegarder sa mémoire dans nos cœurs et dans tous lesmoments de notre lutte.
« Je sais que vous les comptez pour rien, parce que la cour est armée ;mais je vous supplie de me permettre de vous dire qu’on les doit compterpour beaucoup, toutes les fois qu’ils se comptent eux-mêmes pour tout.Ils en sont là : ils commencent eux-mêmes à compter vos armées pour rien; et le malheur est que leurs forces consistent dans leur imagination :car on peut dire avec vérité qu’à la différence de toutes les autressortes de puissance, ils peuvent, quand ils sont arrivés à un certainpoint, tout ce qu’ils croient pouvoir. »
Compagnon, à bientôt dans les rues du feu où tu vivras éternellement…
Force à notre compagnonne blessée Marianna jusqu’à sa libérationHonneur au compagnon anarchiste Kyriakos KsimitirisSolidarité avec les inculpé.e.s pour cette affaire
anarchistes – communistes
Diejenigen, die im Feuer des Kampfes verloren gehen, sterben nie.
Diejenigen, die im Feuer des Kampfes verloren gehen, sterben nie.
Am 31. Oktober wurde der Anarchist Kyriakos Ksimitiris bei einer Explosion in einer Wohnung im Viertel Ampelokipoi in Athen, Griechenland, getötet. Die einzigen, die über unseren Kameraden sprechen können, sind wir alle, die bei Versammlungen, Aktionen, Demos und Zusammenstößen an seiner Seite standen. Viele Jahre lang war Kyriakos unablässig in Solidaritätsgruppen mit Gefangenen anwesend; in der antikriegsinternationalistischen Bewegung; bei der Untätigkeit zur Verteidigung des Viertels Exarchia; in Kämpfen an den Universitäten; bei der Verteidigung besetzter Häuser und in jedem sozialen und Klassenkampf. Er war ihm ergeben und immer bereit, gemeinsam seine rebellischsten Aspekte zu erkunden. Er verteidigte den Kampf für soziale Befreiung nicht nur aus theoretischer Perspektive mit allen Mitteln, er verkörperte ihn wirklich. Genosse Kyriakos entschied sich, bis zum Ende mit allen Mitteln gegen die Welt der Macht, des Staates, des Kapitals, des Rassismus und des Patriarchats zu kämpfen. Er entschied sich, auf der Seite der Unterdrückten und Aufständischen für eine bessere Welt zu kämpfen; für eine Welt der Solidarität, Gleichheit und Freiheit. Sein Verlust hinterlässt eine große Lücke für seine Familie und Freunde, seine Kameraden, die an seiner Seite standen; eine Lücke auch für den Kampf, den er durch seine Haltung und Worte geprägt hat. Der Anarchist Kyriakos Ksimitiris war einer von uns. Wir werden sein Andenken für immer in unseren Herzen und in jedem Moment unseres Kampfes verteidigen und bewahren.
„Ich weiß, dass Sie sie verachten, weil das Gericht so gut bewaffnet ist, aber lassen Sie mich Ihnen sagen, dass sie sich ihrer Macht so sicher sind, dass sie ihre Bedeutung spüren. Sie sind an einem Punkt angelangt, an dem sie Ihre Kräfte nicht mehr wertschätzen, und obwohl das Böse darin besteht, dass ihre Stärke derzeit nur in ihrer Vorstellungskraft besteht, kann doch eine Zeit kommen, in der sie in der Lage sein werden, alles zu tun, was sie jetzt für möglich halten.“
Genosse, wir werden uns in den brennenden Straßen wiedersehen, wo du für immer leben wirst …
Kraft für unsere verletzte Genossin Marianna bis zur Befreiung. Ehre dem anarchistischen Genossen Kyriakos Ksimitiris. Solidarität mit allen, die aus demselben Grund verfolgt werden.
Anarchisten – Kommunisten