Νίκη στην απεργία πείνας (από 8/1) του επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα
Τον Δεκέμβριο η κυβέρνηση περνάει τον νόμο με τίτλο «Ρυθμίσεις σωφρονιστικής νομοθεσίας», στον οποίο προβλέπεται ότι «απαγορεύεται η μεταγωγή σε αγροτικές φυλακές και στην ΚΑΥΦ σε όσους κρατουμένους έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα τρομοκρατίας». Ο νόμος είναι φωτογραφικός προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τη μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας Βόλου όπου κρατούνταν. Λίγες μέρες μετά ο Δ. Κουφοντίνας μετάγεται όχι στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο νόμος, αλλά στο Δομοκό, με απόφαση -φυσικά- της γενικής γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου. Τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ σπεύδουν να δικαιολογήσουν την καταστρατήγηση του νόμου, αλλά δεν το κάνουν επιτυχημένα με αποτέλεσμα σε κάθε ειδησεογραφικό μέσο να αναγράφονται άλλες γελοίες δικαιολογίες για την καθαρά πολιτική αυτή απόφαση. Στο έγγραφο που επιδόθηκε για τη μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα από την Κασσαβέτεια στο Δομοκό, φαίνεται ότι μετήχθη και στον Κορυδαλλό ώστε, όπως αναφέρει και ο ίδιος στην ανακοίνωση του, να τηρηθεί «αυτό που απαιτούσε ο φωτογραφικός νόμος για τις αγροτικές, που έφτιαξαν για να με εκτοπίσουν από αυτές».
Ήδη από τις πρώτες μέρες της απεργίας πείνας, ο πολιτικός κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας κρατείται στην απομόνωση, σε ένα κελί, που το έχουν βαφτίσει θάλαμο νοσηλείας, με 24ωρη παρακολούθηση μέσω κάμερας. Η παρακολούθηση του εσωτερικού του κελιού, φυσικά, αποτελεί κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κρατουμένου. Μέχρι σήμερα έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο ήδη τρεις φορές, με την κατάσταση της υγείας του να επιβαρύνεται σημαντικά κάθε μέρα που περνάει.
Ο απεργός πείνας δήλωσε ήδη ρητά την αντίρρηση του σε κάθε απόπειρα σίτισης του. Να τονίσουμε εδώ ότι πέρα από το ότι κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να μη συναινέσει σε οποιαδήποτε ιατρική πράξη, άρνηση την οποία οι γιατροί είναι υποχρεωμένοι να σεβαστούν, η ΕΙΝΑΠ (Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας – Πειραιά) έχει και σε άλλες φορές πάρει ομόφωνη αρνητική απόφαση σχετικά με την πιθανότητα υποχρεωτικής σίτισης απεργών πείνας, σεβόμενη το στοιχειώδη κώδικα δεοντολογίας που οφείλουν να ακολουθούν οι γιατροί. Άλλωστε υπάρχει και σχετική διακήρυξη των Παγκόσμιων Ιατρικών Συνεδρίων, η οποία παίρνει ρητή θέση ενάντια σε κάθε προσπάθεια υποχρεωτικής σίτισης απεργών πείνας, την οποία χαρακτηρίζει αδικαιολόγητη και αντιδεοντολογική (Μάλτα 1991, και αναθεωρήσεις Ισπανία 1992 και Ν. Αφρική 2006 WMV). Σε ανακοίνωση της η ΟΕΝΓΕ (Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος) στις 15/2/2021 αναφέρει:
“Με αφορμή την επιδείνωση της υγείας του κρατούμενου απεργού πείνας Δ. Κουφοντίνα, η ΟΕΝΓΕ δηλώνει άλλη μια φορά πως πάγια και σταθερή θέση των νοσοκομειακών γιατρών σε όλες ανεξαίρετα τις περιπτώσεις απεργίας πείνας είναι:
1. Σύμφωνα και με την ισχύουσα νομοθεσία περί ιατρικής δεοντολογίας δεν νοείται ιατρική πράξη χωρίς την εκούσια συναίνεση του έχοντος ικανότητα καταλογισμού ασθενούς και παρά την θέλησή του.
2. Ιδιαίτερα δε η αναγκαστική σίτιση θεωρείται βασανιστήριο σύμφωνα με αποφάσεις διεθνών ιατρικών συνεδρίων περί ιατρικής δεοντολογίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και του ΟΗΕ και της Διεθνούς Αμνηστίας.”
Αλλά φυσικά η Εξουσία δεν άργησε πολύ να βρει κάποιον πρόθυμο υποψήφιο βασανιστή. Σύμφωνα με την συνήγορο του απεργού πείνας, Ιωάννα Κούρτοβικ, ο Διευθυντής Μ.Ε.Θ. του νοσοκομείου Λαμίας «έχει, σε προηγούμενο στάδιο, δηλώσει, ότι αν το κρίνει αναγκαίο θα προβεί σε αναγκαστική σίτιση, ακόμη και με ακινητοποίηση».
Η απάντηση του κινήματος αλληλεγγύης προς αυτή τη χυδαία αυτή απειλή, αλλά και σε όσους γιατρούς ίσως σκεφτούν να την υλοποιήσουν, γελοιοποιώντας κάθε έννοια δεοντολογίας και ηθικής, είναι η ίδια με αυτή που έχει πολλαπλώς δώσει και ο ίδιος ο Κουφοντίνας: ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ.
Την ίδια στιγμή οι υπεύθυνοι για την παραβίαση της -ψηφισμένης από τους ίδιους!- νομοθεσίας προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν ή λεν ευθαρσώς ψέματα. Σε συνέντευξη του στις 21/01 ο Υπουργός “Προστασίας του Πολίτη”, Μ. Χρυσοχοΐδης είπε απλά και ξεκάθαρα ψέματα, υποστηρίζοντας ότι ο Δ. Κουφοντίνας μέσω της απεργίας πείνας του απαιτεί “διακριτική μεταχείριση” καθώς, όπως είπε, όλοι οι κρατούμενοι θέλουν να μεταφερθούν στην Αθήνα, αποκρύπτοντας πλήρως ότι ο νόμος όριζε το σημείο της μεταγωγής και ο νόμος αυτός δεν τηρήθηκε. Η γενική γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου, δε, η οποία όπως τόσες και τόσες φορές αποτέλεσε το μακρύ χέρι της κυβέρνησης στην υποτιθέμενα ανεξάρτητη δικαστική εξουσία, διατάσσοντας παρανόμως την μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα στο Δομοκό δηλώνει… αναρμόδια για το θέμα! Την ίδια στιγμή τα καθεστωτικά ΜΜΕ κάνουν ότι μπορούν για να αποκρύψουν το ζήτημα, ενώ εκπρόσωποι του Αμερικανικού κράτους ασκούν πιέσεις για την σκληρότερη αντιμετώπισή του Κουφοντίνα.
Ττην ίδια στιγμή ακόμα και ο Συνήγορος του Πολίτη με επιστολή του στις 23/1 αναρωτιέται για πιο λόγο παραβιάστηκε η κείμενη νομοθεσία και ξεκινά έρευνα. Στην επιστολή του ο Συνήγορος ζητά στοιχεία για το κατά πόσο σύννομη είναι η μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα, ως προς την αιτιολογία, τη διαδικασία και την ειδικότερη τεκμηρίωση των αιτιών της παράκαμψης των νομίμων διαδικασιών, ενώ κάνει ξεκάθαρα λόγο για παράκαμψη της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών και των αποφάσεων αυτής για αναστολή των μεταγωγών, λόγω της πανδημίας. Τέλος καλεί την -υποτίθεται αναρμόδια!- κα. Νικολάου να δώσει στον κρατούμενο τα αντίγραφα των εγγράφων για τη μεταγωγή του, κάτι που η ίδια αρνήθηκε να κάνει, χωρίς φυσικά καμία δικαιολογία ή νόμιμα αποδεκτή αιτία.
Την ίδια στιγμή, και λίγο καιρό πριν συμπληρωθούν 19 χρόνια κράτησης του Δ. Κουφοντίνα, χρονική στιγμή που του επιτρέπει να κάνει αίτηση για υφ’ όρων απόλυση, το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθήνας καλούμενο να αποφασίσει σχετικά με μία αίτηση συγχώνευσης ποινής που κατατέθηκε από την πλευρά του και αφορά ποινή δύο χρόνων για ανυποταξία, έκρινε ανεπαρκή την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου που τον καταδίκασε. Με αυτή τη δικαιολογία δεν προχώρησε στη συγχώνευση των ποινών, ως όφειλε, και διέταξε τη συμπλήρωση της απόφασης της δίκης της 17Ν. Για να γίνει αυτό προβλέπεται εκ νέου συγκρότηση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, μελέτη του φακέλου για να διαπιστωθεί το όποιο έλλειμμα και κλήση όλων των διαδίκων της δίκης, δηλαδή 50 διαδίκων και 16 κατηγορουμένων. Για να κατανοήσει κανείς τη σημαίνει αυτό πρακτικά, αρκεί να αναφέρουμε ότι πρέπει να επανεξεταστεί η απόφαση η οποία είναι… 8,5 χιλιάδες σελίδες! Κι όλα αυτά για μια συγχώνευση ποινής σχετικά με πλημμεληματική υπόθεση που δεν αλλάζει τίποτε στα εκτιτέα χρόνια του κρατουμένου. Στην πραγματικότητα, απλώς «επινοήθηκε ένα κώλυμα για να μην μπορέσει ο κατηγορούμενος να ασκήσει το δικαίωμά του για τη συγχώνευση ποινής και αναπροσδιορισμού της ποινής σύμφωνα με τον καινούριο νόμο. Ένα εμπόδιο για να μην μπορεί να κάνει χρήση των ευεργετικών διατάξεων», όπως αναφέρει και η συνήγορος του Γ. Κούρτοβικ.
Σε αυτό τον αγώνα ο κομμουνιστής πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας δεν είναι μόνος. Τόσο για την προσωπική του στάση τόσα χρόνια μέσα στα κελιά της δημοκρατίας τους, που κάνει τη λέξη «αξιοπρέπεια» να φαντάζει λίγη, όσο και γιατί τα αιτήματα του μας αφορούν όλες και όλους. Όπως είχε γράψει και ο ίδιος σε παλιότερη ανακοίνωση του ο δικός του αγώνας μέσα στα κελιά δεν αφορά μόνο τον ίδιο, αφορά «την επίθεση στο δικαίωμα του λόγου και της έκφρασης, στα δικαιώματα του κρατούμενου, στα δικαιώματα του λαού.» Είναι ευθύνη όλων μας να σταθούμε δίπλα στους πολιτικούς κρατούμενους, απέναντι σε κάθε απόπειρα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων τους, που στόχο έχει τόσο την εξόντωση των ίδιων, όσο και την εδραίωση ενός καθεστώτος εξαίρεσης για όλες και όλους τους αγωνιστές που μπορεί να βρεθούν στην θέση τους.
Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που το νομικό πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας γίνεται κουρελόχαρτο όποτε χρειάζεται… Το ίδιο έχει υποστεί ο Δ. Κουφοντίνας πολλές φορές προκειμένου να μη του χορηγηθούν οι άδειες τις οποίες σύμφωνα με το νόμο δικαιούται. Είναι πλέον δεδομένο ότι όποιος αμφισβητεί έμπρακτα τον καπιταλισμό αλλά και το μονοπώλιο της κρατικής βίας καταδικάζεται και θα συνεχίσει να καταδικάζεται εσαεί με πολλαπλά μέσα: χαλκευμένα στοιχεία, test DNA μηδενικής αξιοπιστίας, μαρτυρίες μπάτσων και στελεχών της αντιτρομοκρατικής, ποινικοποίηση προσωπικών σχέσεων ώστε να καταφέρουν να βάλουν αγωνιστές στη φυλακή, καθεστώς απομόνωσης, στέρηση εκπαιδευτικών ή τακτικών αδειών, 18μηνες προφυλακίσεις χωρίς στοιχεία, άρνηση αποφυλάκισης για ιατρικούς λόγους, ακόμα και απόπειρα στέρηση των παιδιών των κρατουμένων αφού μπουν στη φυλακή, πολλαπλές νέες διώξεις με ανύπαρκτα κατηγορητήρια σε όσους καταφέρουν να αποδείξουν τη γελοιότητα των κατηγοριών της αντιτρομοκρατικής και (τελικά) αποφυλακίζονται. Η λίστα των συντρόφων/ισσων και συναγωνιστών/στριών που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη μανία του κράτους είναι μεγάλη: Ρούπα, Μαζιώτης, Θεοφίλου, Περικλής, Ηριάνα, Σεϊσίδης, Σειρηνίδης, Σακκάς, Ασπιώτης, Τσιρώνης, Ρωμανός, κάτοικοι Χαλκιδικής, Χριστοδούλου, Σωτηροπούλου, Τσάκαλου, Στατήρη, Μ. Θεοφίλου και πολλές και πολλοί ακόμα κλήθηκαν να «αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες».
Κάθε περίπτωση έχει τις ιδιαιτερότητες της. Κάθε διωκόμενος εκφράζει ένα ιδιαίτερο πολιτικό περιεχόμενο. Για τους καταπιεσμένους, ανεξάρτητα με ποια πολιτικά περιεχόμενα μπορεί να ταυτίζονται, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η κάθε μια από αυτές τις περιπτώσεις, αλλά και όλες μαζί καταδεικνύουν τον ουσιαστικό πολιτικό πυρήνα κάτω από την επιφάνεια «αμεροληψίας» που η αστική δικαιοσύνη αξιώνει για τον εαυτό της. Ο πολιτικός αυτός πυρήνας παράγει μία γκρίζα ζώνη αυτό-αναίρεσης του «κράτους δικαίου», η οποία ανάλογα με τη συγκυρία μπορεί να διογκωθεί αισθητά. Μια τέτοια συγκυρία είναι η σημερινή, κατά την οποία γινόμαστε μάρτυρες μιας συστηματικής επίθεσης μέσα από την κινητοποίηση ενός ολόκληρου μηχανισμού: φωτογραφικοί νόμοι, “επανεξέταση” αποφάσεων δικαστηρίων απλά και μόνο για να στερηθούν οι κρατούμενοι τα εκ του νόμου δικαιώματα τους, καταδίκες χωρίς στοιχεία, κατασκευή «στοιχείων», αδιανόητα διογκωμένα κατηγορητήρια, αναιρέσεις αποφάσεων και «εφέσεις υπέρ του νόμου», διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Στην ανακοίνωσή του ο αγωνιστής Δ. Κουφοντίνας γράφει:
«Μετά τα όσα απροκάλυπτα γίνονται και όσα κυνικά αποκαλύπτονται στον πόλεμο εναντίον μου, η απεργία πείνας αποτελεί πια ζήτημα προσωπικής συνέπειας και ατομικής αξιοπρέπειας.
Αφού επιμένουν στο νόμο που τόσο προκλητικά μηχανεύτηκαν, οφείλουν να τον εφαρμόσουν, τουλάχιστον αυτόν, και να με ξαναφέρουν στο υπόγειο του Κορυδαλλού, στην ειδική πτέρυγα που έκτισε ο ίδιος ο υπουργός της καταστολής, ο Μ.Χρυσοχοίδης, για να θάψει την 17Ν, και όπου πέρασα τα 16 από τα 18 χρόνια που είμαι στη φυλακή.»
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όποιον χαμογελάει κοιτώντας κατάματα το κρατικό θηρίο.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ (ΑΠΟ 8/1)
ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΙΤΙΣΗ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ:
ΤΡΙΤΗ 16/2, 17:00, ΚΑΜΑΡΑ
Οι χουντικής έμπνευσης απαγορεύσεις δε θα περάσουν.
Όλοι στους δρόμους, τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας για τον εαυτό μας και του γύρω μας.
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)
e-mail επικοινωνίας: lib_thess@hotmail.com
blog: libertasalonica.wordpress.com
